“In mijn schilderijen en grafiek is de gecultiveerde tuin en de (bedwongen) natuur uitgangspunt van waaruit gelaagde composities ontstaan die je naar een fictieve werkelijkheid voeren. Daarmee wordt beoogd een niet alledaagse sfeer op te roepen, aangezien ik de natuur als wonderlijk gecompliceerd ervaar. Het overzichtelijk beeld van de werkelijkheid dat de mens zo graag nastreeft, is waarschijnlijk meer een illusie dan men denkt.
De mensfiguren in mijn werk zijn meestal klein en nederig in een groter ecologisch systeem. Vooral de vaak gespannen verhouding tussen mens en de natuur geef ik in verschillende gedaantes weer.
Op meerdere doeken, etsen en lino’s beeld ik de absurde en vaak mallotige manier waarop mens en de natuur cultiveren uit. Een ironische kijk op het tuinieren.
Naast verf en inkt maak ik ook werk met textiel. O.a. wandkleden. Ik noem ze Verdure.
Een verdure is een17de-eeuws wandtapijt waarbij de achtergrond gevuld is met decoratief loofwerk. Het woord verdure is afgeleid van ‘vert’ wat het Franse woord is voor groen. Het waren voornamelijk wandtapijten waarbij het groen de hoofdkleur was. In de achtergrond werden nog allerlei kleine details en figuren toegevoegd.
Mijn wandtapijten hebben een ‘rood randje’. De signaalkleur rood staat voor gevaar, agressie en provocatie maar ook van kracht, warmte en moed.
Het wandkleed ‘Het rood van het kapje’ vertelt iets over het interpreteren van goed en kwaad. Het gaat ook over de terugkomst van de wolf en een alternatieve ontmoeting met rood kapje.
Het wandkleed is onderdeel van een performance in wording.
Op de tentoonstelling in Kunstuitleen de Bevelanden toon ik meerdere onderdelen van deze theatrale kunstactie.”
Middelburg 6–2–2022
Door Bo de Jong